Romańska architektura obronna Francji była fazą kształtowa­nia się typowych dla średniowiecza form i rodzajów budowli warownych. Podstawowym ich typem był donżon, od którego można by bezpośrednio wywodzić typ zamku. Donżony, początkowo umacniane wałem, palisadą i rowem, następnie zaś pierście­niem murów, rozbudowywały się w zespoły obiektów, tworzących już właściwie zamki.  Nie były one jeszcze w omawianym okresie, mimo całej urody i grozy swych sylwetek, w pełni wypracowane, nie miały jeszcze swych podstawowych elementów obronnych bu­dowanych z pełnym uwzględnieniem funkcjonalności, nie stano­wiły ani całkowitego zabezpieczenia obrońców, ani też nie pozwa­lały na prowadzenie obrony aktywnej w pełnym tego słowa zna­czeniu.