-
Rzeczywiście, sylwety zachowanych do dziś, choć nielicznie, potężnych donżonów czy cylindrycznych wież — jak na przykład w zamkach Angers (w departamencie Maine-et-Loire, pochodzącym z XI—XII w. czy Houdan (w departamencie Seine-Oise), z XII w. — imponują groźnym wyglądem. Zamki te, głównie donżony, słabo jeszcze rozczłonkowane, z nielicznymi otworami strzelniczymi i co najwyżej z blankowaniem w zwieńczeniu murów, nie pozwalały prowadzić obrony aktywnej, skutecznie ostrzeliwać atakującego wroga. Czasy romańskie były dopiero okresem kształtowania się typu zamku obronnego. Obiekty późnoromańskie, z końca XII w., kontynuujące typ donżonów — mimo masywności i okazałego wyglądu — również nie stanowiły jeszcze ostatecznie wypracowanej formy warowni, która umożliwiałaby prowadzenie obrony aktywnej.
Written on Marzec 5th, 2014 by Aldona Kownacka
KSZTAŁTOWANIE SIĘ TYPU ZAMKU OBRONNEGO

Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )