Omówione w lekturze obowiązkowej [Zieleniewski 1967a, s. 549—550] pośrednie powiązanie rozpiętości (a więc i spiętrzenia) kierowania z wy­suniętą przez E. Jaques’a koncepcją „rozpiętości czasowej”- zostało pod­dane surowej (lecz, jak mi się wydaje, nie we wszystkim słusznej) kry­tyce przez P. S. Goodmana. Przeprowadził on konkretne badania na prób­ce obejmującej 168 kierowników i nie stwierdził istotnej korelacji mię­dzy indywidualną czasową rozpiętością kierowania charakteryzującą ba­dane osoby a strukturą organizacyjną zakładu produkcyjnego [Goodman 1967, s. 168]. Stosując przyjętą przez siebie metodę nie stwierdził on też (wbrew przypuszczeniom E. Jaques’a), że różnica między „rozpiętością czasową” właściwą danemu stanowisku pracy a faktycznie od niej mniej­szą indywidualną „rozpiętością czasową” zajmującego je pracownika zaw­sze wywołuje jego niezadowolenie, które nie da się skompensować wyż­szymi poborami [tamże, s. 167], . Im większa instytucja, tym więcej z reguły szczebli kierowa­nia, ale im więcej szczebli, tym bardziej pośrednia i tym dłuższa droga, po której kierownictwo naczelne komunikuje się z osta­tecznymi wykonawcami.

Aldona Kownacka

Witaj na moim blogu! Nazywam się Aldona Kownacka, na co dzień prowadzę agencję reklamową bloga prowadzę w formie mojej pasji. Zamieszczam tutaj artykuły dotyczące mediów i reklamy. Jeśli podoba Ci się mój blog to zapraszam do zostawienia komentarza.